Nedim TÜRKMEN ve Ailesi, Alp MERCAN ve Can Dostu Yiğit ile tüm Vedalaşılamayanlara..
Doğduğuna dair olağan bakan İnsan ölüme dair kaygısını ne denli yok saysa da duyumsar o kaygıyı.. Algılayabildiği bu dünya boyutunda durma çabası kınanacak bir çaba olmadığı gibi var oluşun kodlarında da her türlü öğretide de hiç ölmeyecekmiş gibi yaşam içinde tutunma iradesi kabul görür.
Yaşamın kanımca en önemli şifresi “hoş sada”..Bıraktığınız hoş sada..İyilik.. Huzur.. Adınız sanınız geçtiğinde “iyi insandı” denebilmesi..
Yokluğunuz bir eksikliktir her durumda.. Özlem kaçınılmazdır sizinle olanlar için.. Birlikte bir şeyler yapacak olduklarınızın sizden sonrasına dair duyumsadığı eksiklik elbette telafisi olmayandır.
Nedim TÜRKMEN, Gelirler Kontrolörlüğünün 21’inci promosyonu mensubu idi. Akademik kariyer eklediği denetim elemanlığı deneyimini son yıllarda yazılı ve görsel basında ekonomi ve finans konularındaki yorumlarıyla, bilgi paylaşımlarıyla kamuoyuyla paylaşıyordu. Elbette profesyonel bir iş yapıyordu; lakin her profesyonel işin bir yansıması olduğu gibi O’nun işinin de toplumsal düzlemde maddi ölçütlerle ölçülemeyecek yararlı yansımaları vardı.
Alp Mercan, Gelirler Kontolörlüğünün 16’ncı promosyonu mensuplarından Eray MERCAN Üstadımızın oğlu idi. Alp MERCAN ve Yiğit GENÇBAY’ın liseden bugünlere gelen Dostlukları olduğunu, vedalarının da birlikte olduğunu duyduğumuzda durup düşünmemek, iki arkadaşın kader birliği içinde seyreden iradeleri karşısında hayatta herhangi bir şeyin tesadüf olmadığına kanaat getirmemek olası değildi. Hayatta kalmışlarken birilerinin de hayatta tutunabilmeleri için ateşe atladıklarını duyduğumuzda da dilin, gönlün tutulmaması mümkün olmadı..
Tanıdığımız kayıplarımızın bizim için yokluklarının ağırlığı, tanımadığımız kayıplarımızın başka vatandaşlarımız için yokluklarının ağırlığı ve hepsinin toplum için yokluklarının ağırlığı ölçülebilir olmadığı gibi Onlarsızlığın en yakınları için ağırlığı tarifsizdir. O halde herkese düşen görev onlarsızlıkla baş başa kalan herkese iyi gelme çabasıyla davranabilmektir.
Acımızın büyüklüğüne dair duygu durumumuzdan Onların anısına yapılabilecekler için katkı vermek çaba durumuna geçebilmek bir başarı olacaktır. Vedalaşabilmenin ne denli önemli olduğunu duyumsatan bu gibi üzücü olayların tekrarlamaması için verilecek katkı ve yüksek duyarlık her birimizin İnsanlık ve vatandaşlık yükümlülüğü olarak değerlendirilmelidir.
Rahmetle…