Ölüme dair sıralı olması duası ya da dileği biz İnsan için matematiksel bir hesaba dayanıyor.

İstiyoruz ki doğum yılı olarak görünen tarihten itibaren bir iki üç dört…..elli….yetmiş….seksen diye saydığımızda bizi ikna edecek bir sayıda ömür bitsin.

Ölüme dair bir başka duamız ya da dileğimiz hayırlı olması..Yine biz İnsan  hayırlı ölümün algımızda yerleşik bir şekilde ya da usulde olmasını bekliyoruz.

Ölüme dair bir başka duamız ya da dileğimiz zamansız olmaması..Bu dua ya da dileğin aslında yaşla da çok ilişkisi olmuyor. Zamansızlık o denli göreceli bir kavram ki belki hasta yatağında ölümü beklediğini düşündüğünüz İnsan için dahi beklediği bir haberi alamadan, görmek istediği bir diğer İnsanı göremeden ölmesi de zamansız olabiliyor.

Hülasa ölümü çok da beklemiyoruz itiraf etmek gerekirse.. Böyle de olması gerekiyor ki yaşamı sürdürebilelim, nefes alırken bize verilmiş görevleri yapabilelim, yaşadığımız dünyaya, İnsanlığa bir katkı verebilelim.

Tezcan ATAY meslek paydaşımdı. Özel yaşam paydaşlığımız yoktu. Ama şahsen yakın hissederdim. Sanırım Neşet ERTAŞ Üstadın tarihe düştüğü nottu duygu: Kalpten kalbe bir yol vardır görülmez…

Erken mi ayrıldı aramızdan: Haddim değil değerlendirmek

Genç bir ölüm mü: Haddim değil değerlendirmek

Zamansız mı: Haddim değil değerlendirmek

Hayırlı bir veda mı: Haddim değil değerlendirmek

Hayrın nede olduğunu bilmek İnsan için çok iddialı bir duruş diye düşünmüşümdür, naçizane..

İnsan olmanın affa sığınarak gereğini ifade edeyim yine de: İlk anımsadıklarınızın gülümsemesi, nezaketi, hoş sedası, sempatikliği olan bir İnsanın artık cismen ulaşılamayacak olması kocaman bir eksikliktir. Aklınıza düştüğünde artık sesinize ses, bakışınıza bakış olmayacak olması tarifsizdir..

Rahmetle tüm tanıdıklara selam söyle Sevgili TEZCAN…