Bu çalışmanın amacı, konkordato işlemlerinde özellik arz eden hususların Vergi Usul Kanunu (VUK), Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği (MSUGT), Türkiye Muhasebe ve Finansal Raporlama Standartları (TMS/TFRS) ve Büyük ve Orta Boy İşletmeler için Finansal Raporlama Standardı (BOBİ FRS) çerçevesinde muhasebeleştirilme esaslarını açıklamaktır. Bu kapsamda incelenen VUK düzenlemelerinde konkordato yoluyla vazgeçilen alacağın, alacaklı işletme açısından ilgili dönem itibariyle gider yazılması; borçlu açısından gelir niteliğinde olan tutarın ise özel bir fon hesabında izlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Fon hesabında izlenip 3 yıl içerisinde zarara karşılık mahsup edilen ve tamamı itfa edilemeyen tutarın ise ilgili dönemde sonuç hesabına aktarılması kararlaştırılmıştır. Standartlarda ise bu konuya ilişkin bir açıklamaya rastlanmamıştır. Ayrıca literatürde söz konusu işlemlerin muhasebeleştirilmesinde bir takım farklı uygulamaların olduğu belirlenmiştir. Buna ilaveten özellikle şüpheli ticari alacaklar açısından geçici ve kesin mühletten kaynaklanan farklılıkların da yeterince açıklanmadığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla mevcut düzenlemeler doğrultusunda konkordato işlemlerinin karşılaştırmalı olarak açıklanıp muhasebeleştirilmesinin, sunulan bilginin ihtiyaca ve gerçeğe uygunluğu açısından önemli olduğu ifade edilebilir.
The purpose of this study is to explain the accounting principles for the issues that are special in concordatum transactions in the framework of Tax Procedure Law, General Communique on Accounting System Application, Turkish Accounting and Financial Reporting Standards and the Financial Reporting Standard for Large and Medium-Sized Businesses. In the Tax Procedure Law regulations that are examined in this context, it was stated that recording the foregone receivable through concordatum as an expense for the relevant period in terms of creditor; the amount that is considered as profit for debtor should be tracked in a special provision account. The amount that is tracked in the provision account and deducted for loss within three years and not fully redeemable is transferred to the relevant operating accounts. There is no explanation about this issue in the standards. In addition, it has been determined that there are a number of different applications in the accounting of these transactions in the literature. In addition to this, it has been determined that the differences arising from temporary and final deadlines, especially in terms of doubtful trade receivables, are not sufficiently explained. Therefore, it can be stated that disclosing and accounting the concordatum transactions comparatively in accordance with the current regulations is important in terms of the compliance on relevance and faithful representation in financial statements.