Toplumun ekonomik büyümesi, teknolojik devrim ve gelişme ile yakından ilgilidir. Birinci ve ikinci sanayi devrimleri bizi sanayileşme çağına götürürken, Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin (BİT) atılımı ve yaygın olarak benimsenmesiyle damgasını vuran dijital devrim olarak da bilinen üçüncü sanayi devrimi ise ekonomi alanını endüstriyel bir ekonomiden dijital bir ekonomiye kaydırmıştır. Yaşanan gelişmeler ışığında sanayi devriminin ilerlemesi, ekonomilerde daha yaygın dijitalleşmeye yol açmıştır. Dijital ekonomi, ekonomik kalkınmanın önemli bir destekçisi haline gelmiş; dijitalleşme ile birlikte Google, Amazon ve Facebook gibi son derece dijital iş modelleri ekonominin ana akımı haline geldikçe, geleneksel kâr dağıtım ve vergi bağlantısı kuralları daha fazla zorlanmıştır. Geleneksel olarak, kâr, işletmenin fiziksel varlığı olduğu pazar ülkelerine tahsis edilirken; son derece dijital iş modelleri, fiziksel varlık olmadan pazar ülkelerinde yaratılan kârın kamu açısından bir gelir unsuru oluşturmasına ilişkin fikirleri ortaya çıkarmıştır. Bu nedenle, özellikle AB olmak üzere pazar ülkelerinin yanı sıra ABD ve Türkiye’de de son derece dijital iş modellerine sahip yargı bölgelerinde üretilen brüt gelir üzerinden bir dijital hizmet vergisi (dhv) uygulamaya başlamış olup, bu durum tüm dünyada hararetli tartışmalara yol açmıştır.
A society's economic growth is closely intertwined with technological revolution and development. While the first and second industrial revolutions ushered in the era of industrialization, the third industrial revolution, also known as the digital revolution, marked by the advent and widespread adoption of Information and Communication Technologies (ICT), has shifted the economic landscape from an industrial to a digital economy. The progression of industrial revolutions has led to more widespread digitalization within economies. The digital economy has become a significant driver of economic development, and as digital business models like Google, Amazon, and Facebook have become mainstream, traditional rules governing profit distribution and taxation have been increasingly challenged. Traditionally, profits were allocated to the market countries where the business had a physical presence. However, the emergence of highly digital business models has raised questions about whether profits generated in market countries without a physical presence should constitute a revenue source for the public. Consequently, market countries, particularly the EU, as well as the US and Turkey, have begun implementing digital services taxes (DSTs) on the gross revenue generated within their jurisdictions by highly digital business models, sparking heated debates worldwide.