Ekonomi mallarının çeşitli sebeplerden ötürü fiziksel değer kayıplarına uğraması iktisadi hayatın olağan akışına uygun bir durumdur. Bu nedenle vergi usul hukuku ticari faaliyetin normal icaplarına uygun bir şekilde emtiada ortaya çıkan fiziksel değer kayıplarını, sermayede meydana gelen bir azalma olmasına karşın, kanunen kabul edilen gider olarak kabul etmekte ve bu tür kayıpların vergi matrahından indirilmesine izin vermektedir. Ancak kanunda sayılan haller neticesinde meydana gelen fiziksel değer kayıplarına bağlı olarak bazı emtiaların imha edilmesi mecburiyeti doğmaktadır. Kıymeti düşen emtiadan çeşitli nedenlerle imha edilmesi gerekenlerinin değerlemesi özellik arz ettiğinden bu duruma ilişkin olarak gerek idari gerekse kanuni düzenleme ve değişikliklerde bulunularak istisnai bir uygulamanın benimsendiği görülmektedir.
The loss of physical value due to various causes in economic goods is a proper condition for the common economic life. Therefore, tax procedural law acknowledges the loss of physical value in goods arising from business activities as a legally accepted expense, even though there is a decline in capital, and allows such losses to be deducted from the tax base. However, it is obligatory to destroy some commodities due to the loss of physical value which is the result of the cases mentioned in the law. It is seen that an exceptional implementation has been adopted with regard to this situation, both in administrative and legal arrangements and amendments, since the valuation of the goods required to be destructed is a matter of main concern.