İdarenin vergisel faaliyetleri sürecinde alınan tedbirlerden ya da tahsil edilen vergi veya vergi cezasından, tedbirin kaldırılmasıyla veya yapılan ödemenin iadesine faiz uygulanmasıyla giderilemeyen maddi ve manevi zararlar doğabilmektedir. Bu zararların idare tarafından giderilmesi, vergi idaresinin kusurlu davranışının, diğer bir ifadeyle hizmet kusurunun varlığına bağlıdır. Vergi idaresinin sorumluluğuna ilişkin davalarda, vergi toplanması gereği ile mükelleflerin haklarının korunması arasında denge kurulmaya çalışıldığı görülmektedir. Fransız hukukunda, idarenin vergisel faaliyetlerinden kaynaklanan sorumluluğunda ağır kusur ölçütünün bütünüyle terk edilmesi, hazinenin korunması eğiliminin bir ölçüde terk edildiğini göstermektedir. Ancak bu durum aynı zamanda denge arayışını nedensellik bağına kaydırmakta, bu alanda yeni ölçütler geliştirilmesine neden olmaktadır. Türk hukukunda ise idarenin vergisel faaliyetinden kaynaklanan sorumluluğu kategorik olarak ağır kusura tâbi kılınmamışsa da birçok yargı kararında açıkça veya zımnen ağır kusurun ya da nitelikli kusurun arandığı görülmektedir. Ayrıca yargıç, özellikle faiz istemi haricindeki zararların karşılanması konulu davalarda, sorumluluğun koşullarına ilişkin olarak detaylı bir çözümlemede bulunmaksızın tazminat taleplerini reddedebilmektedir.
The measures taken during taxation or the collection of taxes and tax penalties can cause material and moral damages. In some cases, lifting an injunction or refunding the payment with interest may not be sufficient to remedy all the losses. The compensation of these damages by the administration depends on the existence of the faulty behavior of the tax administration, in other words, administrative fault. In cases concerning the liability of the tax administration, administrative jurisdictions seek a balance between the necessity of tax collection and the protection of taxpayers’ rights. In French law, the complete abandonment of the criterion of gross negligence in the liability of the administration arising from tax activities, indicates that the judge has partially abandoned the tendency to protect the treasury. However, this situation also shifts the focus to causality and leads to the development of new criteria in this field. In Turkish law, although the responsibility of the administration arising from its tax activities is not categorically subject to gross negligence, many judicial decisions explicitly or implicitly require gross or qualified negligence. Moreover, the judge may reject compensation claims without a detailed analysis of the conditions of liability, especially in cases involving damages other than interest claims.