Maliyet bedeli artırımı müessesesi, 3946 sayılı kanunun 8 inci maddesiyle ihdas edilmiş ve GVK nun 38 inci maddesine ilave edilmek suretiyle 01.01.1994 tarihinden itibaren vergi hukukumuza girmiştir. Başlangıçta, sadece gayrimenkuller ve iştirak hissesi satış kazançlarını kapsayan bu müessese, 4108 sayılı kanunun 18 inci maddesi ile yapılan değişiklik ile, 01.01.1995 tarihinden itibaren amortismana tabi diğer iktisadi kıymetleri kapsayacak şekilde genişletilmiştir. Diğer taraftan, 4684 sayılı kanunun 17 nci maddesiyle yapılan yeni bir düzenleme ile de, 38 inci maddenin üçüncü fıkrası değiştirilerek, önceden yıllık bazda yeniden değerleme oranı kullanılarak yapılan maliyet artırımı, 03.07.2001 tarihinden itibaren Devlet İstatistik Enstitüsünce belirlenen toptan eşya fiyat endeksindeki artış oranı kullanılmak suretiyle aylık bazda yapılabilir hale getirilmiştir. Mükellefler, diledikleri taktirde gayrimenkul, iştirak hisseleri ve diğer amortismana tabi iktisadi kıymetlerin elden çıkarılmasında, bu iktisadi kıymetlerin maliyet bedelini, DİE nün TEFE artış oranında artırabilecekler ve belirli esaslara göre tespit ettikleri ve iktisadi kıymet satış kazancından ayırdıkları Maliyet Artışları Fonunu, gelir ve kurumlar vergisinin dışında bırakabileceklerdir. 3946 sayılı kanunun yayımından sonra uygulama ile ilgili 49 seri no.lu KV Genel Tebliği yayımlanmış, 4108 sayılı kanunla yapılan değişiklikten sonra, değişiklikleri kavrayan bir tebliğ yayımlanmaması uygulamada bir çok tereddüte yol açmıştır. 4684 sayılı kanunla yapılan son değişiklik, var olan tereddütlere yenilerini eklemiştir. Uygulamada duraksama yaratan ve en önemlisi, 4108 sayılı kanunla amortismana tabi diğer iktisadi kıymetlerin kapsama alınması ile birlikte yeniden değerleme yapılmış sabit kıymetlerde maliyet bedeli artırımıdır.