Vergilendirme yetkisi; devletin, egemenlik gücünden aldığı ve zora dayandırdığı bir yetkidir. Kişilerin istemlerine ve davranış biçimlerine bırakılamaz. Çünkü vergilendirme, devletle mükellefler arasında çıkar bölüşümünün bir sonucudur. Güven ve beyan esasına dayalı vergilendirme rejiminde devletin, mükelleflerden olan alacaklarını tahsil etmek amacıyla geliştirdiği kimi düzenlemeler bulunmaktadır. Bu düzenlemelerde güdülen amaç, devletin ortaklıktan doğan alacağının güvence altına alınma istemidir. Bu istemle getirilen düzenlemelerden biri de kuşkusuz vergi kimlik numarası uygulamasıdır. Vergi kimlik numarasıyla mükelleflerin takibi daha kolay olacak, vergi gelirlerinin artırılması amacıyla kayıt dışı organizasyonların önüne geçilmeye çalışılacaktır. Devletin bağımsızlığına ve sosyal olup olmamasına bağlı olarak vergilendirme rejiminin ve bununla ilintili vergi kimlik numarasına karşı toplumsal duyarlılığın vergi ödeme ve vergi bilincine koşut geliştiği söylenebilir. Bu sayede vergi tahsilatının sağlıklı olup olmadığı, vergi idaresinin mükelleflerle olan ilişkisinin modern gereklerle kurumsallaşıp kurumsallaşmadığı gözlemlenebilmektedir. Böylece daha anlamlı ve anlaşılabilir veriler ışığında gerekli ve/veya yeterli değerlendirmeler sonucu uygun çözümler geliştirilebilecektir. Vergi, devletin veya devletten vergilendirme yetkisi alan diğer kamu idarelerinin, kamu harcamalarını karşılamak amacıyla, kanuna dayanarak ve usulüne uygun olarak, gerçek ve tüzel kişilerden, hukuki cebir altında, karşılıksız olarak ve geri vermemek üzere aldıkları paralardır.(1) Bu paraların güvenceye alınması, kayıt dışı ekonomi ile savaşımla birlikte olanaklı olacaktır. Bu yordamlardan biride vergi kimlik numarası uygulamasıdır. Her toplum, kendi bünyesine uygun olmayan ya da alışkın bulunmadığı kimi düzenlemelere soğuk bakabilmektedir. Vergi kimlik numarası kullanımının yaygınlaştırılması amacıyla yürürlüğe giren 4358 sayılı Yasa da bu soğukluktan nasibini alan çağdaş düzenlemelerden biridir. Bu yasa, kayıt dışı ekonominin engellenmesi için getirilen ve kayıtlı sistemi destekleyen en etkin uygulama alanı açısından ilk denilebilir.