Vergi kanunlarında Hazine ve Maliye Bakanlığına çeşitli yetkiler verilmekte ve verilen yetkilerin birçoğunun “usul ve esasları belirleme yetkisi” olduğu dikkat çekmektedir. Vergi uygulamasında Hazine ve Maliye Bakanlığına verilen yetkilerin teknik hususları açıklayıcı, vergisel yükümlülüğü genişletmeyen, daraltmayan ve uygulamaya yön verecek düzenlemeler şeklinde olması gerekmektedir. Söz konusu yetkilerin vergilemeye ilişkin yeni yükümlülükler getirmesi, vergi yükünü artırması veya azaltması durumunda, Anayasal hükümlere ve kanunilik ilkesi başta olmak üzere vergileme ilkelerine aykırılık oluşturmaktadır. Bu çalışmada vergi kanunlarında Hazine ve Maliye Bakanlığına verilen yetkiler; idarenin bu kapsamdaki düzenleyici işlemleri ve ilgili anayasal hükümler çerçevesinde açıklanacak, Bakanlığa yetki veren kanun hükümleri incelenecek ve söz konusu hükümlerin Anayasa’ya ve vergileme ilkelerine aykırı olup olmadığı değerlendirilecektir.
In the tax laws, various powers are given to the Ministry of Finance; It is noteworthy that many of the powers granted are “the authority to determine the procedures and principles”. In tax implementation, the powers granted to the Ministry of Finance should be in the form of regulations that explain technical issues, do not expand or narrow the tax liability, and will guide the implementation. The fact that these powers introduce new obligations related to taxation, increase or decrease the tax burden constitutes a violation of tax principles and Constitutional provisions, especially the principle of legality. In this study, the powers granted to the President and the Ministry of Finance in the tax laws will be explained within the framework of the regulatory procedures of the administration and the relevant constitutional provisions; the provisions of the law authorizing the Ministry of Finance will be examined and whether these provisions are contrary to the Constitution and tax principles will be discussed.