1982 Anayasası’nın 148. Maddesine göre, Anayasa Mahkemesi, kanunların, kanun hükmünde kararnamelerin ve Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün Anayasa’ya şekil ve esas bakımlarından uygunluğunu denetler. Buna göre, kanunların Anayasa’ya uygunluk denetimi şekil ve esas yönünden olmak üzere iki tür denetimi kapsamaktadır. Kanunların şekil bakımından denetlenmesi, son oylamanın, öngörülen çoğunlukla yapılıp yapılmadığı; Anayasa değişikliklerinde ise, teklif ve oylama çoğunluğuna ve ivedilikle görüşülemeyeceği şartına uyulup uyulmadığı hususları ile sınırlıdır. Esas yönünden Anayasa’ya aykırılık ise, bir kanun veya kanun hükmünün Anayasa’da yer alan hükümlere aykırılığını ifade eder. Bu bakımdan, esasa yönelik olarak yapılan uygunluk denetimi, kanunun Anayasa ile çelişen bir yönünün bulunup bulunmadığının araştırılmasıdır. Bu yazımızda, vergi kanunlarının Anayasa’ya aykırılığı iddiasının vergi mükelleflerince ne şekilde ileri sürülebileceği ele alınacaktır.