Vergi suçları, ekonomik ve hukuki düzenin temel unsurlarından biri olup, mükelleflerin vergi kanunlarına aykırı davranışları sonucunda ortaya çıkmaktadır. Vergi Usul Kanunu’na göre vergi kaçırma, vergi mahremiyetini ihlal ve mükelleflerin özel işlerini yapma gibi suçlar çeşitli yaptırımlarla cezalandırılmaktadır. Vergi suçlarının artışında çeşitli faktörler etkili olmakta, özellikle vergi politikaları, denetim süreçleri ve yasal boşluklar bu durumun şekillenmesinde rol oynayabilmektedir. Bu çalışma, Türkiye’de 2012-2021 yılları arasında vergi suçlarının ve ilgili yargı kararlarının bölgesel dağılımını incelemektedir. Araştırmada, farklı bölgelerde vergi suçlarının seyri analiz edilmiş ve yargı kararlarının coğrafi boyutu ele alınmıştır. Elde edilen bulgular, vergi suçlarının zamanla arttığını ve suç oranlarının bölgelere göre değişkenlik gösterdiğini ortaya koymaktadır. Özellikle Marmara Bölgesi, yüksek vergi suçu oranları ile dikkat çekerken, diğer bölgelerde daha düşük seviyelerde olduğu görülmüştür. Çalışmada, vergi suçlarının önlenmesine yönelik politika önerileri sunulmuştur. Denetim mekanizmalarının güçlendirilmesi, cezaların caydırıcılığının artırılması ve vergi bilincinin yaygınlaştırılması bu öneriler arasındadır. Sonuç olarak, bölgesel farklılıklar göz önünde bulundurularak vergi uyumunu artırmaya yönelik stratejiler geliştirilmesi gerektiği vurgulanmaktadır.
Tax crimes are one of the basic elements of economic and legal order and arise as a result of taxpayers' behaviours contrary to tax laws. According to the Tax Procedure Law, offences such as tax evasion, violation of tax privacy and conducting private affairs of taxpayers are punished with various sanctions. Various factors are effective in the increase in tax offences, especially tax policies, audit processes and legal loopholes may play a role in shaping this situation. This study examines the regional distribution of tax offences and related judicial decisions in Turkey between 2012 and 2021. In the study, the course of tax crimes in different regions is analysed and the geographical dimension of judicial decisions is discussed. The findings reveal that tax crimes have increased over time and crime rates vary across regions. In particular, while the Marmara Region draws attention with its high tax offence rates, it is observed that other regions have lower levels. In the study, policy recommendations are presented for the prevention of tax offences. Strengthening audit mechanisms, increasing the deterrence of penalties and raising tax awareness are among these suggestions. As a result, it is emphasised that strategies should be developed to increase tax compliance by taking regional differences into consideration.