Bir ülkenin uzun dönem ekonomik büyüme oranı için teknolojik değişmenin önemi, son on yılda araştırmacılar ve politikacıların artan bir ilgisini çekmiştir. Teknolojik değişmenin önemli bir belirleyicisi araştırma ve geliştirmeye(bundan sonra AR-GE) yapılan harcama yoluyla biriken bilgidir. Bir çok OECD üyesi ülkede son zamanlarda yaşanan prodüktivite artışı, genellikle teknolojik değişmenin hızındaki ani artış ile açıklanmaktadır. Bu ise hem ekonomik teori hem de ampirik delil ile tutarlıdır. Ampirik delil, özellikle bilgi teknolojisi şeklindeki yeni teknolojinin son zamanlarda firmaların prodüktivitesindeki iyileşmeye önemli katkı yaptığını ileri sürmektedir. Ekonomik teori ise (Solow, 1957 ve Romer, 1990), teknolojik değişmeyi uzun dönemde prodüktivite artışının temel bir kaynağı olarak göstermektedir (Guellec- Pottelsberghe, 2001: 4; Becker-Pain, 2003: 2). Teknolojik değişme veya yenilik, ekonomik büyümenin sürükleyici gücü olarak kabul edilmektedir. AR-GE ise, teknolojik yenilik sürecinin önemli bir unsurunu oluşturmaktadır. ARGE, yeni bilgi ve teknolojilerin ortaya çıkmasını sağlamaktadır. AR-GE faaliyetleri sonucu ortaya çıkan yeni teknolojiler prodüktiviteyi artırır ve ekonomik büyümenin artmasına neden olur. AR-GE yenilik süreci içinde, yeni teknolojiler geliştirmenin ve yeni teknolojileri içermenin yolu olabileceği gibi başka bir yerden teknolojiyi uyarlamak, almak ve öğrenmek için firmaya imkan sağlama fonksiyonlarını yerine getirmektedir(Warda, 2003: 5; Barber, 2003: 1).