Vergilerin uygulaması ile ilgili usul hükümleri, çağdaş vergi sistemlerinde kuralları sistemleştirme ve bir örnekliği oluşturma amaçlarıyla tek yasa şeklinde düzenlenmektedir. Osmanlı Devleti döneminde, vergi sisteminin ağırlıklı olarak toprak düzenine dayanması nedeniyle, vergi usulü ile ilgili ayrı bir düzenleme yapılmasına ihtiyaç duyulmamıştır. Cumhuriyetle birlikte uygulanan vergi kanunlarında da usul hükümlerine her bir kanun içinde yer verilmiştir. Ancak, 1939 yılında “tebliği” ile “itiraz ve temyiz” usullerine ilişkin kısmi bir usul yasası düzenlenmiştir. Modern anlamda ilk Vergi Usul Kanunu 1949 yılında yasalaştırılmıştır. Bu yasanın 10 yıllık uygulaması sonrası, ortaya çıkan durumlar değerlendirilmek suretiyle 1961 yılında yeni bir kanun yürürlüğe konulmuştur. Bu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu halen uygulanmakta olup, günümüze kadar birçok düzenleme yapılmıştır. Ancak, dünyada ve memleketimizde ortaya çıkan teknolojik ve elektronik gelişme ve değişiklikler göz önünde bulundurularak, Kanunda düzenlemeler yapılması gerekli görülmektedir. Düzenlemelerin, Vergi Usul Kanununun bütünüyle yeniden yazımı suretiyle veya mevcut kanunun bazı maddelerinde değişiklik yapılarak gerçekleştirilmesi mümkündür.
In modern tax systems, with the purposes of systematizing the rules and standardization, the procedural provisions regarding the tax application are being settled in the form of single act. Throughout the Ottoman period, since the tax system had mostly been based on agricultural order, a separate regulation was not required. Within the tax laws which have been applied following the establishment of the Turkish Republic, the procedural provisions were placed in each law separately. Notwithstanding, in 1939, a partial procedural law associated with `announcement` and `appeal-plea` was legislated. The first procedural tax law in modern terms was legislated in 1949. Subsequent the implementation of this law for the first decade, having evaluated the outcomes of the former one as well, a new law was put into effect. Being still in effect, the new law, underwent numerous amendments. Nonetheless, given the technological and digital advancements and innovations, new amendments on the law have become essential. It is possible to redesign the law by either rewriting or altering the some clauses of law text.