Şirketler faaliyetlerinin devamı ve geliştirilmesi amacıyla farklı kapsamda giderler yapmaktadırlar. Bu giderlerin bir kısmı kanunen kabul edilirken bir kısmı ise kabul edilmeyen niteliktedirler. Bu şekilde bir belirleme yapılabilmesi için de kabul edilmiş olan birtakım prensipler vardır. Bu prensipler Türk ve Fransız hukuku açısından aynıdır. Şirket giderleri arasında büyük bir yer tutan yemek giderleri ile ilgili olarak kanun koyucu bazı durumlarda belirli şartlar gerçekleştiğinde sınırsız şekilde indirim öngörebildiği gibi bazı durumlarda da belli bir limit öngörebilmektedir. Çalışmamızda Türk ve Fransız vergi hukuku kapsamında yemek giderlerinin kapsamı ile ilgili genel değerlendirme yapıldıktan sonra bu giderlerin indirilebilmesi için şartların neler olduğundan bahsedilecektir.
Companies make different expenses for sustaining and developing their activities. While some of these expenses are deemed as “accepted”, some of them are deemed as “unacceptable”. There exists certain principles that are used for such a determination. These principles are mostly the same for Turkish and French law. When it comes to food expenses, which have a significant share within company expenses, the legislator in certain cases can permit unlimited reduction if certain criteria are met or can lay down a certain limit under certain circumstances. Within the scope of this study, after examining the general scope of food expenses under both Turkish and French tax law, the conditions for the deduction of these expenses will be scrutinised.