Bilindiği üzere, 24.04.2003 tarih ve 25088 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 4842 sayılı Kanunu’nun 5. maddesi ile Gelir Vergisi Kanunu’nun ‘’Bilanço Esasında Ticari Kazancın Tespiti’’ başlıklı 38. maddesinin sonuna, sürekli olarak işlenmiş altın alım satımı ve imali ile iştigal eden mükelleflerin vergiye tabi kazançlarının tespitini sağlamaya yönelik özel bir hüküm eklenmiştir. Diğer taraftan, Gelir Vergisi Kanunu’nun 41. maddesinin 8 numaralı bendi ile Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 15. maddesinin 13 numaralı bendi gereğince; dönem sonu stoklarını son giren ilk çıkar (LIFO) yöntemine göre değerleyen veya amortismana tabi iktisadi kıymetlerini yeniden değerlemeye tabi tutan mükelleflerin, iş-letmede kullandıkları yabancı kaynaklara ilişkin faiz, komisyon, vade farkı, kar payı, kur farkı ve benzeri adlar altında yaptıkları gider ve maliyet unsurları toplamının kısıtlamaya tabi tutulması gerekmektedir. Bu yazıda, sürekli olarak işlenmiş altın alım satımı ile iştigal eden mükelleflerin vergiye tabi satış kazançlarının tespitine yönelik, 4842 sayılı Kanunla Gelir Vergisi Kanunu’nun 38. maddesinde yapılan değişiklik kısaca anlatılacak ve finansman gider kısıtlaması uygulamasında karşılaşabilecekleri özellik arz eden hususlar üzerinde durulacaktır.