Vergi Usul Kanunu’nun 10’uncu maddesi, Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un mükerrer 35’inci maddesi, Medeni Kanun’un 337, 403, 404, 405, 413, 426, 431 ve 495’inci maddeleri ve Borçlar Kanunu’nun 100’üncü maddesindeki düzenlemeler ile kanuni temsilcilerin kimler olduğu, ödevleri ve sorumluluklarına ilişkin düzenlemeler yapılmış bulunmaktadır. 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 1’inci maddesine göre, tüzel kişiliği haiz olmak üzere ortaklarının belirli ekonomik menfaatlerini ve özellikle meslek veya geçimlerine ait ihtiyaçlarını işgücü ve parasal katkılarıyla karşılıklı yardım, dayanışma ve kefalet suretiyle sağlayıp korumak amacıyla gerçek ve tüzel kişiler tarafından kurulan değişir ortaklı ve değişir sermayeli ortaklıklara kooperatif denir. Aynı Kanun’un 2’inci maddesine göre bir kooperatif en az 7 ortak tarafından imzalanacak ana sözleşme ile kurulur. Ana sözleşmedeki imzaların noterce onaylanması gerekir. 6183 sayılı Kanun’un 1’inci ve 2’inci maddeleri kapsamına giren amme alacaklarının tamamı amme alacağıdır. Anılan Kanun’un 3’üncü maddesinde amme borçlusu veya borçlu teriminin “amme alacağını ödemek mecburiyetinde olan hakiki ve hükmi şahısları ve bunların kanuni temsilci veya mirasçılarını ve vergi mükelleflerini, vergi sorumlusunu, kefili ve yabancı şahıs ve kurumlar temsilcilerini” ifade ettiği belirtilmiştir. Amme alacağını ödemek mecburiyetinde bulunan gerçek ve tüzel kişilerin kanuni temsilcileri, 6183 sayılı Kanun’un 3’üncü maddesinde amme borçluları arasında sayılmış bulunmaktadır. Bu yazımızda kooperatif temsilcilerinin amme alacaklarından dolayı sorumlulukları konulu çalışmamıza yer verilmiştir.