213 sayılı Vergi Usul Kanununda Tarh ve Tahakkuk Usulü başlığı altında tarh usulleri 5 bölüm halinde sayılmıştır. Bunlar; 1) Beyannameye Dayanan Tarh, 2) İkmalen, Re’sen ve İdarece Tarh, 3) Tahrire Dayanan Tarh, 4) Götürü Matrahların Tespiti, 5) Zirai Kazanç Ölçüleri İle Emlak Vergisine Ait Bedel ve Değerlerin Tespiti olarak 25. ve mükerrer 49. maddeler arasında yer almaktadır. Beyan esasına dayanan tarhiyatta, mükellef tarafından vergi dairesine bildirilen matrah vergi tarhında dikkate alınmakta ve vergi dairesince vergi kanunlarında belirtilen nispetler esas alınarak tarhiyat yapılmaktadır. Beyan üzerinden alınan vergiler tahakkuk fişi ile tahakkuk ettirilir. Beyan esasında tarh edilen vergilerde mükellefin rızası söz konusudur. Bu nedenle mükellefler beyan ettikleri matrahlara ve bu matrahlar üzerinden tarh edilen vergilere karşı dava açamazlar, ancak bu hükmün istisnası beyanın ihtirazı kayıtla yapılmasıdır. Bir diğeri ise vergi hatalarıdır.