Günümüzde, işletmelerin pek çoğu personeline, çeşitli şekillerde yemek, erzak vs(iaşe). vermektedir. İşletmelerin çalıştırdıkları personele iaşe verirken uyguladıkları yöntemler şu şekilde sıralanabilir. - Malzemesi işletme tarafından alınan ve işletme bünyesinde (işyerinin içinde fiziksel olarak veya müştemilatında) ve yine işletme personeli tarafından hazırlanan yemeklerin verilmesi, - İşletme dışında hazırlanan ve işletme tarafından satın alınan yemeklerin işletme bünyesinde verilmesi, - İşletmenin herhangi bir lokanta ile anlaşarak bedeli işletme tarafından ödenmek üzere personelin bu lokantada yemek yemesi, - İşletmenin bir lokanta organizasyonu olarak tanımlanabilecek şirketlerden yemek kuponu alması ve bunları personeline vermesi ve personelin de bu kuponların geçerli olduğu herhangi bir lokantada yemeğini yemesi. - Bazı işverenlerin çeşitli vesilelerle (ramazan ayı, bayram, yılbaşı vs.) hizmet erbabına evine götürmesi ve ailesi ile birlikte tüketmesi gayesiyle erzak vermesi. Gelir Vergisi Kanunu’nun 40/2. maddesinde hizmetli ve işçilerin işyerinde veya işyerinin müştemilatında iaşe ve ibate giderlerinin ticari kazancın tespitinde gider olarak dikkate alınacağı belirtilmiş ve yine anılan kanununun 23/8. maddesinde hizmet erbabına işverenlerce yemek verilmek suretiyle sağlanan menfaatlerin gelir vergisinden istisna olduğu hüküm altına alınmıştır. Gelir Vergisi Kanunu’nun 4108 sayılı kanunla değişik 23/8. maddesi şu şekildedir. “Hizmet erbabına işverenlerce yemek verilmek suretiyle sağlanan menfaatler (işverenlerce, işyerinde veya müştemilatında yemek verilmeyen durumlarda çalışılan günlere ait bir günlük yemek bedelinin (2005/9826 sayılı Kararın 2’nci maddesiyle değişen miktar)(1.1.2006 tarihinden geçerli olmak üzere) 8,25 YTL.’yi aşmaması ve buna ilişkin ödemenin yemek verme hizmetini sağlayan mükelleflere yapılması şarttır. Ödemenin bu tutarı aşması halinde, aşan kısım ile hizmet erbabına yemek bedeli olarak nakden yapılan ödemeler ve bu amaçla sağlanan menfaatler ücret olarak vergilendirilir.”