Tamamen sözleşme serbestisine dayalı olarak bugün bazı girişimcilerin tüketiciye, sahip oldukları taşınmazın fiilen bağımsız kullanılabilecek bölümlerine (otel odası dahi olabilir) bağlı olarak süresiz veya belirli bir çerçeve süre ile (99 yıl, 15 yıl gibi) her sene, belirli bir takvim yılı kesiti (periyodik) istifade hakkı sağlamaları devre tatil hakkı olarak adlandırılmaktadır. Kanuni düzenleme sonrası devre mülk adı bu türe sistemlere özgü kullanılır olmuş ve tüketiciye yalnızca girişimci güvencesinde alacak hakkı sağlayan sistemler devre tatil olarak adlandırılmıştır. Hukuki nitelik itibariyle, bu tür devre tatil sözleşmeleri, sözleşmenin tipini ve muhtevasını belirleme özgürlüğü prensibi uyarınca yapılabilecek “karma sözleşmeler”dendir. Karma sözleşmeler başlığı altında ortaya çıkan bir alt başlık olarak konumuzu ilgilendiren sözleşme çeşiti “kombine sözleşme”dir. Kombine sözleşmeler, sözleşme tarafından birinin kanunda yer alan birden çok sözleşmeye ilişkin edimler taahhüt ettiği; buna karşılık diğer tarafın tek bir edimi ki bu genellikle para borcudur. Taahhüt ettiği sözleşmelerdir. Yargıtay, Devre Tatil Satış Sözleşmelerinin 4077 sayılı Tüketiciyi Koruma Kanununun 8. Maddesinde düzenlenen “kapıdan satış” niteliğinde bulunduğuna karar vermiştir.