1982 Anayasası’nın 73 üncü maddesine göre, vergilendirme yetkisinin kullanımında yetkili organ yasama organı olmasına karşılık, yürütme organı istisnai olarak yetkilendirilebilir. Bu yetkinin kanunla kullanılması idarenin keyfi işlemlerinin önlenmesi ve kişilerin hak ve özgürlüklerinin güvence altına alınması bakımından önemlidir. Ancak yürütme organının da bazı hallerde vergilendirme yetkisine sahip olması gerekir. Bu yetki yasama organının yetkisi gibi asli bir yetki değildir. Yürütme organının, yasama organının belli sınırlar içinde tanıdığı hareket serbestliği şeklinde ortaya çıkan kısmi bir yetkisi, yani kanunen belirlenen sınırlar içinde düzenleyici işlem yapma yetkisi bulunmaktadır. Yürütme organına devredilen bu yetki, verginin temel unsurları ile ilgili olabileceği gibi, vergi tekniğine veya ayrıntılara ilişkin de olabilecektir. Verginin temel unsurlarına ilişkin olarak Bakanlar Kurulu’na tanınan en önemli yetki, vergi oranlarının kanunda belirtilen yukarı ve aşağı sınırlar içinde belirlenmesi yetkisidir.