Tam mükellefiyete tabi kurumların bilançolarına dahil gayrimenkul ve iştiraklerin satışından doğan kazançların belli şartlarla Kurumlar Vergisi istisnasından yararlanmasına yönelik düzenleme 1984 yılından itibaren değişik hükümlerle uygulanmaktadır. Bu istisnayla ilgili düzenleme 1984 yılından itibaren Kurumlar Vergisi kanununa eklenen geçici 10. madde ile yürürlüğe girmiştir. Kurumlar Vergisi kanununa eklenen geçici 18. madde ile uygulama süresi 31.12.1992 tarihine kadar uzatılmıştır. 3824 sayılı kanunla yapılan değişiklikle KVK’nun 8/18 madde hükmü olarak uygulanmıştır. 01.01.1994 tarihinde yürürlüğe giren 3946 sayılı kanunla istisnanın uygulanmasına son verilmiştir. Ancak 4108 sayılı kanunla KVK’na eklenen geçici 23. madde hükmü ile istisnanın uygulanma süresi 01.01.1994 tarihinden geçerli olmak üzere 31.12.1998 tarihine kadar uzatılmıştır. 4444 sayılı kanunla eklenen geçici 28. madde hükmü ile de istisnanın uygulanma süresi 31.12.2002 tarihine kadar uzatılmıştır. KVK’na 4503 sayılı kanunla yapılan değişiklikle geçici 28. maddeye ilave düzenlemeler yapılmıştır. Kurumlar Vergisi kanunundaki bu istisnaya paralel olarak Katma Değer Vergisi Kanununa eklenen geçici hükümlerle de, Kurumlar Vergisi istisnasının şartlarının bulunduğu durumlarda, katma değer vergisi istisnası da getirilmiştir. Bu konuda yürürlükte olan hüküm katma değer vergisi kanununa 4108 sayılı kanunla eklenen ve 4444 sayılı kanunla değişikliğe uğrayan geçici 10. Maddede yer almaktadır. Bu istisnanın getiriliş amacı kurumların bilançolarında yer alan bağlı değerlerin ekonomik faaliyetlerde daha etkin bir şekilde kullanılmasına imkan sağlamak amacıyla, kurumların aktifinde yer alan iştirak hisselerinin ve gayrimenkullerin satışından doğan kazançların vergi dışı bırakılacak kurumların sermaye ve özkaynak yapılarının güçlendirilmesidir. Geçici 23 ve 28. madde gerekçelerinde de aynı paralelde açıklamalar yapılmıştır. Vergi idaresi ve inceleme elemanları uygulamada daha önce yürürlükte bulunan geçici 10. madde hükmü gerekçesinde yer alan “sermaye şirketlerinin sermaye yapılarının güçlendirilmesi ve bu şirketlerin finansman sıkıntılarının giderilmesi” gerekçesinden hareket ederek grup şirketleri arasındaki iştirak hissesi ve gayrimenkul satışlarında isitsnanın geçerli olmayacağı şeklinde uygulamalar yapmıştır.