213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun üçüncü kitabında “Değerleme” hüküm altına alınmıştır. Mezkur Kanunu’nun 258. maddesinde değerleme, vergi matrahının hesaplanmasiyle ilgili iktisadi kıymetlerin takdir ve tespiti olarak tanımlanmıştır. Bu hüküm uyarınca işletmeler değerleme gününde vergi matrahı ile ilgili iktisadi kıymetlerin değerini Vergi Usul Kanunu’nda tespit edilmiş değerleme ölçüleri ile tespit etmeleri gerekir. Değerlemenin esas amacı vergi matrahının hesaplanmasıdır. Bu nedenle değerleme esas olarak Vergi Usul Kanunu’nun 258. Maddesinde belirtildiği üzere vergi matrahının hesaplanmasıyla ilgili iktisadi kıymetler için yapılması gereken önemli bir işlemdir. Vergi Usul Kanunu’nun 3. Kitabında değerleme ile ilgili esaslar belirlenmiş olup, işletmeler ilerde bir müeyyide ile karşılaşmamak için değerleme gününde iktisadi kıymetlerini Kanunda hüküm altına alınan değerleme ölçülerini kullanarak değerlemek ve bu şekilde vergi matrahını doğru bir şekilde tespit etmek zorundadırlar. Yazımızda iktisadi kıymetler içinde önemli bir yere sahip olan alacak ve borçların değerlemesi ve reeskont işleminin muhasebeleştirilmesi 01.01.2004 tarihinde yapılan değişiklikler dikkate alınarak açıklanacaktır.