Gelir Vergisi Kanununun 40’ıncı maddesinin birinci bendine 4108 Sayılı Kanunla 1.1.1995 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere eklenen hükümle; ihracat, yurt dışında inşaat, onarma, montaj ve taşımacılık faaliyetlerinde bulunan mükelleflere, bu bentte yazılı giderlere ilaveten, bu faaliyetlerden döviz olarak elde ettikleri hasılatın binde beşini aşmamak şartıyla, yurt dışındaki bu işlerle ilgili giderlerine karşılık olmak üzere götürü olarak hesapladıkları giderleri de indirebilme imkanı getirilmiştir. Götürü gider uygulaması çoğu mükellef tarafından getiriliş amacının dışında yorumlanmış ve mükellefler tarafından değişik şekillerde uygulanmıştır. Yazımızın konusu, yurtdışından tahsil edilmeyen alacakların belgesi temin edilemeyen gider olarak kabul edilerek, götürü gider olarak ticari kazancın tespitinde dikkate alınıp alınamayacağı hususundaki değerlendirmelerimizdir.