Türkiye’de yerleşik gerçek ve tüzel kişilerin yurt dışında mukim bir kuruma sattıkları mallar veya verdikleri hizmetler karşılığında alacaklı oldukları edimleri zamanında veya hiç alamamaları halinde, yurt dışı menşeli bu alacaklar için V.U.K.’nun 323’üncü maddesine göre şüpheli alacak karşılığı ayırabileceklerdir. Yabancı bir ülkeden olan alacak için yabancı firmanın iflas etmesi durumunda şüpheli alacak karşılığı ayrılabilmesi için V.U.K.’nun 323’üncü maddesi hükmü ile birlikte 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunu’nun 24’üncü ve 50’nci maddesi, 6100 Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 10’uncu ve 6098 sayılı Borçlar Kanunu’nun 73’üncü maddesi hükümleri uygulanacaktır. Yabancı şirketin iflas etmesi durumunda, mükelleflerin yurt dışından olan alacakları için karşılık ayrılmasında yukarıda belirttiğimiz mevzuat hükümlerinin göz önünde bulundurulması ve makalemizde yaptığımız açıklamalar çerçevesinde karar vermeleri faydalı olacaktır.
In case real and legal persons residing in Turkey cannot receive the performances for which they are a creditor against the goods they sell or services they provide to a company residing abroad on time or at all, they may make provisions for doubtful receivables according to article 323 of Tax Procedure Law for such foreign based origins. For a receivable from a foreign country, in order to make provisions for doubtful receivables in case the foreign company goes bankrupt, the provision in article 323 of the Tax Procedure Law as well as provisions in the articles 24 and 50 of the Law no. 5718 on International Private Law and Procedure Law, article 10 of the Law no. 6100 on Civil Procedures and article 73 of the Code of Obligations no. 6098 shall apply. In case the foreign company goes bankrupt, for making provisions for the taxpayers’ receivables from abroad, it is useful for them to consider the aforementioned legislative provisions and to decide within the framework of the explanations we make in our article.