Günümüzde gelişmekte olan ülkelerin ekonomik büyümeyi sağlayabilmelerinin yolu öncelikle yeterli sermaye birikimine sahip olmalarına veya sermaye ihtiyacını karşılayacak güçlü finansal yapılar kurmalarına bağlıdır. Bu ülkelerin çoğunluğunun yeterli sermaye birikime sahip olmadıkları açıktır, bunun yanında özellikle faize karşı duyarlı olan Müslüman ülkelerde mevcut finansal sistemlerden de faydalanma imkânlarının sınırlı olması, söz konusu ülkelerin ekonomik gelişmesini olumsuz etkilemektedir. Türkiye de bu sorunu aşabilmek amacıyla Malezya ve Katar gibi Müslüman ülkelerde olduğu gibi faizsiz bir finansal araç olan sukuku gündemine almış ve 2012 yılından itibaren kira sertifikası ihracına başlamıştır. Kira sertifikası ihracıyla, bir taraftan kamu finansman maliyetleri azaltılmak ve çeşitlendirmek istenirken diğer taraftan da hem yurtiçi tasarruflar artırılmaya hem de yeni kaynaklardan uzun vadeli yabancı sermaye girişi sağlanmaya çalışılmaktadır. 2012 yılı sonunda yayımlanan Yeni Sermaye Piyasası Kanunu (SPKN) ile kira sertifikaları için yasal dayanak oluşturulmuş ve yapılan idari düzenlemelerle Türkiye’de uygulanabilecek olan kira sertifikası türleri ve sistemin işleyişine ilişkin esaslar belirlenmiştir. Ancak kira sertifikalarının vergilendirilmesine ilişkin yasal düzenlemeler Yeni SPKN’dan önce, 2011 yılında yapıldığından yeni sistemin vergilendirilmesinde yasal boşluklar ve çelişkiler ortaya çıkmıştır.
Currently, developing countries depend on having sufficient capital accumulation and establishing strong financial structures that will meet their need for capital in order to ensure economic growth. It is clear that most of these countries do not have adequate capital accumulation; in addition, especially in Muslim countries in which there is sensitivity to interest, the fact that the opportunities to make use of the available financial systems are limited has a negative impact on the economic growth of such countries. Turkey has also put sukuk, which is an interest-free tool, in its agenda as in Muslim countries such as Malaysia and Qatar to overcome this problem and started exporting lease certificates since 2012. With the export of lease certificates, it is aimed on the one hand to reduce and diversify the public finance expenditures, and to increase domestic savings and to provide long term incoming foreign investment from new sources on the other hand. With the New Capital Market Law (NCML) issued at the end of 2012, legal basis was established for lease certificates, and the types of lease certificates that may be applied in Turkey and the principles regarding functioning of the system in Turkey have been determined. However, since legal regulations for taxation of lease certificates were made in 2011 before NCML, legal gaps and contradictions have emerged in the taxation of the new system.