Sahte belge, Vergi Usul Kanunu’nun 359’uncu maddesinde, gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belge olarak tanımlanmıştır. Dolayısıyla sahte faturayı da bu şekilde tanımlamak uygun olacaktır. Dolayısıyla “sahte belge” olarak nitelenen belgelerde yer alan KDV indirimlerinin kabul edilmesi mümkün olmayıp, indirim mekanizması bu şekilde sekteye uğramaktadır. Sahte belge kullanma incelemelerinde, söz konusu belgeleri bilerek kullananlar hakkında, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. bendine göre, faturada yer alan tutarın % 10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi konusunda tereddüt bulunmamaktadır. Ancak, sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belgelerin bilerek/kasıtlı olarak kullanılmadığının vergi inceleme elemanınca tespit edilmesi halinde, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. bendine göre faturada yer alan tutarın % 10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesilmesi hususunda ihtilaflar yaşanmaktadır.
A false document is defined in the Article 359 of the Tax Procedural Code as a document issued as if it had not been a real transaction or situation. It would therefore be appropriate to define the fake bill in this way. Therefore, it is not possible to accept the VAT deduction included in the documents referred to as “false documents”, and the discount mechanism is undergoing such a process. In the deliberate use of falsified documents, there is no doubt that a special irregularity penalty, in proportion to 10% of the amount in the amount payable, will be applied according to the 353/1st sub-clause of the Tax Procedural Code no. However, in the event that tax inspectors detect that fraudulent or fraudulent documents are not used intentionally, there are debates on imposing special irregularity fine.