Özel Tüketim Vergisi (ÖTV) Kanunu1’nda yer alan düzenlemelere göre “vergiye tabi mal” kavramı önem arz etmektedir. Kanunun verginin konusu başlıklı 1’inci maddesinde, Kanuna ekli (I) sayılı listede yer alan malların ithalatçıları veya rafineriler dahil imal edenler tarafından tesliminin bir defaya mahsus olmak üzere özel tüketim vergisine tâbii olduğu … hüküm altına alınmıştır. Bu noktadan bakıldığında ÖTV Kanununa göre bir malın vergiye tabi tutulabilmesi için temel koşul malın Kanuna ekli listelerde yer almasıdır. Peki, Kanuna ekli listedeki malların istisna kapsamındaki teslimlerinin, verginin konusuna girmeyen teslimler gibi değerlendirilmesi durumunda, bu teslimlere konu olan malların vergiye tabi olmayan mallar olarak kabul edilmesi mümkün olabilecek midir?
The concept of “taxable good” is important according to the arrangements in the Special Consumption Tax (ÖTV) Law1. In article 1 of the Law titled subject of the tax, it was ruled that: The delivery by manufacturers including importers or refineries of the goods included in the list no (I) attached to the Law is subject to a one-off special consumption tax … When viewed from this perspective, according to the Special Consumption Tax Law, the basic condition of subjecting any good to tax is its inclusion in the lists attached to the Law. Well, in case the deliveries of the goods within the scope of exception listed in the attachment to the Law are regarded as deliveries which are not included under the subject of tax, would it be possible to regard these goods subject to such delivery as tax-free goods?