I-GENEL OLARAK: 1 Ağustos 2002 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiş bulunan 4760 sayılı ÖTVK’nun genel gerekçesinde, Kanunun çıkarılışının iki temel gerekçesinden bahsedilmektedir:AB müktesebatına uyum sağlamak ve oldukça karmaşık bir yapı arzeden dolaylı vergiler alanında önemli oranda bir sadeleştirme yapmak.ÖTV Kanunu ile bu alanlarda önemli adımlar atıldığı muhakkaktır. Hatta, yine Kanunun genel gerkçesinde yer alan ifadelerle belirtecek olursak, 1985 yılında yürürlüğe giren ve dolaylı vergiler alanında reform yapan Katma Değer Vergisi Kanunun’dan sonra, Özel Tüketim Vergisi Kanunu ile yine dolaylı vergiler alanında ikinci bir reform yapıldığını söylemek yanlış olmayacaktır. ÖTVK ile ilgili olarak bugüne kadar 3 genel tebliğ ve 9 adet Bakanlar Kurulu Kararı yayımlanmıştır. Özellikle 1 Seri Nolu ÖTVK Genel Tebliği ile, ÖTVK’nun uygulanması ile ilgili olarak geniş açıklamalar yapılmıştır. Yapılan bu açıklamaların yeterli olmadığı, mükellefler ve diğer ilgili kimseler (örneğin denetim elemanları, yeminli mali müşavirler vs.) zaman zaman dile getirilmektedir. Tartışmalı konularda (örneğin ÖTV’nin gider ya da maliyet unsuru olması tartışması), yayımlanan 3 genel tebliğde de herhangi bir açıklama olmadığı, bazı konularda ise (örneğin ÖTV’deki indirim mekanizmasının işleyişi ile ilgili olarak) çok sınırlı açıklamaların yapıldığı görülmektedir. Zaten 2 ve 3 Seri Nolu ÖTVK Genel Tebliğleri ile, 1 Seri Nolu ÖTVK Genel Tebliği ile yapılan düzenlemelerden bazıları değiştirilmiş ve ilave düzenlemeler yapılmıştır.