193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun “Muaflık ve İstisnalar” başlığını taşıyan ikinci kısmına sekizini bölüm olarak eklenen “yatırım indirimi”, altı ek madde halinde düzenlenmiştir. 4369 sayılı kanunun 30 uncu maddesiyle değişen ek 1 inci maddeye göre” dar mükellefiyete tabi olanlar dahil, ticari veya zirai kazançları üzerinden vergiye tabi mükelleflerin (adi ortaklıklar, kollektif ve adi komandit şirketler ile kurumlar vergisi mükellefleri dahil), yatırım indiriminden yararlanması kabul edilmiş bulunan yatırımları kapsamında yaptıkları ve müteakip vergilendirme döneminde yapmayı öngördükleri yatırım harcamaları bu bölümde yazılı şartlar dahilinde ilgili kazançlardan indirilir.” Kurumlar vergisi mükelleflerince kurum kazancından indirilen yatırım indirimi tutarlarından Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 üncü maddesinin 6. fıkrasının b bendi ii alt bendi ve 99/13230 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki karara göre %15 oranında bir tevkifat yapılıp yapılmayacağı konusunda ki tartışmalara Danıştay Dördüncü Daire Esas: 1999/5648, Karar: 2000/1914 numaralı kararıyla(1) son noktayı koymuştur. 03.05.2000 tarihinde oybirliği ile alınan karara göre, kurum kazancından stopaj yapılacağına dair kanun metninde olmayan bir ibare, bu konuda yalnızca oran belirleme yetkisi olan, Bakanlar Kurulu’nca eklenmiştir. Bu nedenle 99/13230 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki kararın ikinci maddesinin b bendi ii alt bendinde parantez içinde yer alan “yatırım indirimi dahil” ibaresi iptal edilmiştir. Yüksek Mahkeme kararı bir iptal kararı olduğundan, kurum kazancından indirilen yatırım indiriminden stopaj yoluyla vergi alma imkanı ortadan kalkmaktadır. Ancak Maliye Bakanlığı’nın bu karar için İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesine göre temyize gitmesi mümkündür. Bu yazımızda söz konusu iptal kararından sonra mükelleflerin ve vergi idaresinin yapacakları muhtemel işlemler ele alınmıştır.