I- GİRİŞ Yüzyıllar boyunca suçtan elde edilen menfaat suçun işlenmesine neden olan en önemli motive edici unsur olmuştur. Diğer bir ifade ile suç işlemeyi güdüleyici en önemli unsur suç işleyerek güç elde etmek olmuştur. Bu nedenlerle, suç ve suçlularla mücadelede etkili olabilmek suç ve suç örgütlerinin kaynaklarını kurutmak, bu örgütleri çökertmek yanında, suç kaynaklı kazançların alıkonulması ve bu kazançların mülkiyetinin devletin malvarlığına geçirilmesi gerekmektedir. Müsaderenin amacı suçluya hürriyeti bağlayıcı diğer cezaların yanısıra para cezası vererek, suçluyu gelirinden mahrum etmek ve suç örgütlerinin sürekliliğini kesintiye uğratmaktır. Müsadere kararı, sanık hakkında yapılacak yargılama sonucunda veya yargılamanın devamı sırasında mahkeme tarafından verilir. İstisnai olarak, yargılama aşamasında, sanık benzer bir suçtan bir başka mahkemede mahkum edilmişse savcının talebi üzerine veya talep olmadan mahkeme tarafından re’sen müsadere kararı verilebilir. İşlenen bu suçların müeyyidesi olarak, suçluların malvarlığının tamamının veya bir kısmının mülkiyetinin ortadan kaldırılması ve bu mülkiyetin kamuya (hazineye) devredilmesi (müsadere) ceza hukukunda çok eski zamanlardan itibaren uygulanmıştır. Türk Hukuk Literatüründe müsadere ile ilgili genel hükümler Ceza Kanunu’muzun 36’ncı maddesi ile belirlenmiştir. Ancak, 4208 Sayılı Kanun’da da suç kaynaklı gelirlerin müsadere edilmesine dair hüküm bulunmaktadır. 4208 Sayılı Kanun’un tetkikinden de görüleceği üzere söz konusu Kanun’da yer alan hükümlerle “değere dayalı müsadere” mümkün kılınmış olup, suç kaynaklı kazançların suçlunun elinden alıkonulması daha da kolaylaştırılmıştır. Kesin hukuki himaye olan “müsadere” mahkeme sonucunda verilecek hükme göre uygulanabilme imkanı bulmaktadır. Geçici bir hukuki himaye niteliği taşıyan “ihtiyati tedbir” kurumuda, karapara ve karapara aklanması ile mücadelede müsadere kadar önemli bir güvenlik müessesesidir.