Devletimizin kuruluşu yokluklar içinde tamamladığımız bir kurtuluş savaşı ile olmuştur. Bu nedenle iktisadi kalkınmayı sağlayacak bir sermaye birikim sorunuyla uzun yıllar uğraşmak zorunda kalınmıştır. Kalkınmanın yolu yatırımlardan geçer. Ülkemizde yeterli sermaye birikimine sahip bir özel teşebbüsün olmayışı, uzun yıllar devlet yatırımları öncülüğünde kalkınma modelinin uygulanmasına neden olmuştur. Devlet, yatırımlardaki bu öncülük görevi yanında, özel sektör tasarruflarına yön vermek gibi bir misyonu da üstlenmiştir. Devletin tasarruf ve yatırımlardaki bu aktif rolü 1961 ve 1982 Anayasalarında da yerini almıştır. 1961 Anayasası’nın 41. maddesinin ikinci fıkrasında; “iktisadi, sosyal ve kültürel kalkınmayı demokratik yollarla gerçekleştirmek; bu maksatla milli tasarrufu artırmak, yatırımları toplum yararının gerektirdiği önceliklere yöneltmek ve kalkınma planlarını yapmak Devletin ödevidir” denilmektedir. Benzer hükümlere 1982 Anayasasında da rastlamak mümkündür. Örneğin “planlama” başlıklı 166. maddede “ekonomik, sosyal ve kültürel kalkınmayı, özellikle sanayiin ve tarımın yurt düzeyinde dengeli ve uyumlu biçimde hızla gelişmesini, ülke kaynaklarının döküm ve değerlendirmesini yaparak verimli şekilde kullanılmasını planlamak, bu amaçla gerekli teşkilatı kurmak devletin görevidir. Planda milli tasarrufu ve üretimi artırıcı, fiyatlarda istikrar ve dış ödemelerde dengeyi sağlayıcı, yatırım ve istihdamı geliştirici tedbirler öngörülür; yatırımlarda toplum yararları ve gerekleri gözetilir; kaynakların verimli şekilde kullanılması hedef alınır. Kalkınma girişimleri bu plana göre gerçekleştirilir” hükmüne yer verilmiştir.