Katma değer vergisi esas itibariyle bir yayılı muamele vergisidir. Katma değer vergisinin konusunu, Türkiye’de yapılan muameleler yani işlemler oluşturmaktadır. Katma değer vergisi temelde nihai tüketiciyi vergilendirmektedir. Nihai tüketiciye kadar olan safhalarda ise mükellefler mal ve hizmetin alımı sırasında ödedikleri katma değer vergisini üzerlerinde taşıyacaklar ve yüklendikleri bu vergileri bir sonraki aşamada hesapladıkları katma değer vergisinden mahsup edeceklerdir. Mahsup sonucunda pozitif bir fark oluşması durumunda beyan edip ödeyecekler, negatif bir fark oluşması durumunda ise oluşan farkı sonraki döneme devreden KDV olarak kayıtlarında izleyeceklerdir. Katma değer vergisi işleyişi gereği mükelleflere herhangi bir vergi yükü getirmemektedir. Bunu Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 29’uncu maddesinde düzenlenen indirim sistemi sağlamaktadır. Bu sistem sayesinde mükellef üzerinde bir vergi yükü oluşmamakta ve tüm vergi nihai tüketici üzerinde kalmaktadır. Ancak, bazı durumlarda bu işleyişe müdahale olmaktadır. Bu müdahale, Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 28’inci maddesinde Bakanlar Kurulu’na verilen genel oranı dört katına kadar arttırmaya, %1’e kadar indirmeye ve bu oranlar dahilinde muhtelif mal ve hizmetler ile bazı malların perakende safhası için farklı vergi oranları tespit etmeye ilişkin yetkiden kaynaklanmaktadır.