Türk finans sisteminin uluslararası finans sistemiyle entegresyonu sonucunda finans piyasasında derinleşmeye gidilerek finansman araçlarında çeşitlenmeler artmış, alternatif finansman teknikleri geliştirilmiştir. Bu tekniklerden birisi de kısa vadeli bir ticari finansman şekli olan faktoring işlemleridir. Fatura veya benzeri belgeye dayalı mal ve hizmet satışından doğan alacakları satın alarak komisyon ve/veya faiz geliri elde eden faktoring şirketleri yasal olarak tanımlanan faaliyetleri haricindeki işlerle iştigal edemezler. Faktoring işlemleri yapan şirketlerin finansman, hizmet ve teminat fonksiyonları söz konusu olup, bu işlemlere ilişkin sözleşmelerin yazılı olarak yapılması gerekmektedir. Yapılan sözleşme kapsamında temellük edilen alacaklardan rücu edilebilir alacaklarda, finansman ve hizmet sağlama fonksiyonları söz konusu iken, rücu edilemez alacaklarda ilave teminat sağlama fonksiyonu da mevcuttur. Alacağa teminat sağlama fonksiyonuna göre VUK’nun 323. Maddesinde tanımlanan süpheli alacak karşılığı ayrılıp ayrılmayacağı ve ayrılacak karşılığın tutarının ne olacağı tartışma konusu olmaktadır. Tartışmaya açık olan bu hususlar, VUK’nun 323. Maddesinin düzenleniş sebebi ve madde lafzına bağlı kalınarak ve de faktoring işlemlerinin niteliği dikkate alınarak açıklanmaya çalışılacaktır.