Gelir İdaresi’nin hayata geçirdiği en önemli projelerden olan “e-fatura” projesinin kanuni dayanağı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun “Elekronik ortamdaki kayıtlar ve elektronik cihazla belge düzenleme” başlıklı mükerrer 242. maddesidir. Maliye Bakanlığı, söz konusu maddeden aldığı yetkiyle, 397 numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’ni 2010 yılında yürürlüğe koyarak, e-fatura uygulamasından yararlanabilecek mükellefleri anonim şirketler ve limited şirketler ile sınırlamış, ayrıca e-fatura uygulamasını kağıt faturanın yanında alternatif yöntem olarak belirlemiştir. 2012 yılında e-fatura uygulaması ile ilgili çok önemli sayılabilecek değişiklikler meydana gelmiş, bazı sektörler ile belirli mükellefler açısından e-fatura uygulaması zorunlu hale getirilmiştir. Ayrıca e-fatura uygulamasından yararlanabilecek mükelleflere gerçek kişi mükellefler de eklenmiş, uygulamadan yararlanma yöntemlerine özel entegratörlerin (servis sağlayıcılar) eklenmesi gibi birçok temel yenilikler hüküm altına alınmıştır. Bu kapsamda makalede sırasıyla e-faturanın tanımı ve özellikleri, e-fatura kapsamına giren mükellefler, e-fatura kullanma yöntemleri ve muhafaza ve ibraz hakkındaki düzenlemelerden bahsedilmekte, böylece e-fatura uygulaması kapsamlı bir şekilde açıklanmış olmaktadır.
The legal basis of the “e-invoice” Project, which is one of the most important projects actualized by the Tax Administration, is the article 242 (bis) titled “Records in the electronic environment and issuing documents with electronic devices” of the Tax Procedure Law no. 213. The Ministry of Finance put the General Communique on Tax Procedure Law no. 397 into force with the power it has assumed from the article in question, and it restricted the taxpayers who can benefit from the e-invoice practice to joint stock companies and limited liability companies. In addition, it determined the practice of e-invoice as an alternative method beside paper invoice. In the year 2012, changes which may be considered to be very important have occurred regarding the practice of e-invoice and the e-invoice application has become obligatory for certain taxpayers. In addition, real person taxpayers have also been added to taxpayers who may benefit from the e-invoice application and many basic novelties such as addition of special integrators (service providers) in the methods of benefiting from the practice were regulated. Within this context, the article mentions the definition and properties of e-invoice, taxpayers who are included within the scope of e-invoice, methods of using e-invoice and regulations regarding storage and presentation, respectively; therefore, the practice of e-invoice is explained in a comprehensive manner.