Gayrimaddi haklar, kişilerin yaratıcı uğraşları sonucunda meydana getirdiği maddi bir varlığı olmayan zeka ve düşünce (fikir) ürünleri üzerindeki haklarını ifade etmektedir. Gayrimaddi haklar uygulamada yaygın olarak ‘fikri hak’ ve ‘maddi olmayan mallar üzerindeki hak’ terimi ile ifade edilmektedir. Bazı hukuk düzenlerinde haklar gayrimaddi eşya olarak nitelendirilmekte ve Eşya Hukukunun ilgi alanına girmektedir. Ancak, Türk hukuk sisteminde haklar gayrimaddi eşya olarak kabul edilmemektedir. Bu nedenle, gayrimaddi eşya kavramı haklar için kullanılmamakta; haklar için genellikle“gayrimaddi haklar” terimi kullanılmaktadır. Türk hukuk sisteminde gayrimaddi haklar, somut olmayan kıymetler üzerinde kurulan ve bağımsız bir varlık değerine sahip olan sübjektif haklardır. Gayrimaddi haklar terimi, uygulamada, fikir ve sanat eserleri üzerindeki haklar olarak da kullanılmakta; bu hakların en önemlisini ise telif hakları oluşturmaktadır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun (G.V.K.’nun) 70’inci maddesinin 1’inci fıkrasının 5’inci bent hükmünde sayıla rak belirtilen haklar uygulamada gayrimaddi hak kavramı ile ifade edilmektedir. Makalemizin aşağıdaki bölümlerinde G.V.K.’nun ilgili madde hükmüne göre vergilendirilmesi mümkün olmayan gayrimaddi hakların kiralanması mukabilinde elde edilen gelirler ve gerekçeleri irdelenecektir.