24.04.2003 tarih ve 25088 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 09.04.2003 tarih ve 4842 sayılı “Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile vergi kanunlarımızda önemli değişikliklere gidilmiştir. Son yıllarda bir çok ülke vergi sistemlerini yeni ekonomik gelişmelere uyum, vergide adalet, vergi rekabeti, basitlik, etkinlik ve verimlilik ilkeleri çerçevesinde yeniden yapılandırmışlardır. Bir çok ülke ise aynı amaçlar doğrultusunda yeniden yapılanma çabası içerisindedir. Ülkemizde de ekonomik program hedeflerinin gerçekleştirilmesi, kamu finansmanı probleminin azaltılması ve ekonominin kalıcı bir iyileşme sürecine taşınabilmesi amaçları gözardı edilmeksizin, diğer ülkelerdeki gelişmeler de dikkate alınarak, vergi kanunlarının yeniden düzenlenmesi gerekliliği doğmuştur. Bu çerçevede hazırlanan tasarıda esas olarak vergi yükünün adil dağılımı ve kayıtlı mükellefler üzerindeki yükün zaman içinde mümkün olduğu ölçüde azaltılmasına yönelik düzenlemelere yer verilmiş, bunun yanında vergi sisteminin basitleştirilmesi konusunda da önemli değişiklikler öngörülmüştür. Yürütme ve yürürlük maddeleri dahil 40 asıl ve 3 geçici maddeden oluşan kanunda; -Vergi sistemini daha basit hale getiren, -Vergi yükünü düşüren, -Vergileme ile ilgili yükümlülükleriazaltan, -Mükellef ve vergi idaresinin iş ve işlemlerini azaltan düzenlemeler bulunmaktadır. Yazımızda, anılan kanunun 9’uncu maddesi ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 86’ncı maddesinde yapılan değişiklikleri ve bu değişiklikler sonrasında beyan durumunun nasıl olduğunu açıklayıcı örnekler vererek irdeleyeceğiz.