Ülkemizde ihracat – ithalat arasındaki denge devamlı ihracat aleyhine olmuş, ihracatın ithalatı karşılama oranı 1980 yılı hariç ( %36,8 ) tüm yıllarda %50nin üzerinde olmuştur.(1) 1988 yılında bu oran %81,4 olarak en yüksek düzeyde olmuş, bundan sonraki yıllarda %60 - %70 düzeylerinde seyretmiştir. Ülkemizde özellikle bütçe dengesinin de negatiflerde olduğu düşünüldüğünde, bütçe açıklarının kapatılmasında en sağlam yollardan biri olması gereken dış ticaret gelirlerinin, ihracatımızın ithalatımız karşısında çok gerilerde kalması nedeniyle bütçeye olumlu bir etkisi olmamaktadır. İhracatın artırılarak dış ticaretin ülke ekonomisi üzerinde olumlu etkilerini sağlayabilmek çeşitli dönemlerde palyatif önlemlerin alınması yollarına gidilmiş bunun için çeşitli koruma önlemleri yanında ihracatı teşvik edici tedbirler alınmaya çalışılmıştır. Vergisel açıdan ihracatı teşvik edici en etkili yol ihracat üzerinde vergi, resim, harç, istisna, muaflık vb. Kolaylıkların sağlanmasıdır. Bu yolda yapılan düzenlemeleri 01.01.2000 tarihi öncesi ve sonrası olarak ayırabiliriz. 01.01.2000 tarihinden önce; 16.08.1994 tarih ve 22023 sayılı Resmi Gazete de yayımlanan 94/5782 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile bu kararda değişiklik yapılması hakkındaki 05.05.1995 tarih ve 95/6997 sayılı kararname eki karara istinaden Dış Ticaret Müsteşarlığı tarafından çıkarılan 95/7 nolu “İhracatı Teşvik Tebliği” ve 20.04.1999 tarih ve 23672 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “İhracat 99/1” sayıllı “İhracatı Teşvik Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ” doğrultusunda ihracatı teşvik tedbirleri uygulanmakta idi. 31.12.1999 tarih ve 23923 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 01.01.2000 tarihinde yürürlüğe giren “İhracat, İhracat sayılan Satış ve Teslimler ile Döviz Kazandırıcı Hizmet ve Faaliyetlerde Vergi Resim ve Harç İstisnası Hakkındaki Bakanlar Kurulu Kararı” ile 94/5782 sayılı B.K.K. yürürlükten kaldırılmıştır.