KDVK’da iade hakkı doğuran işlemlerden biri olan ve aynı Kanun’un 11/1-a maddesinde düzenlenen istisna kapsamında yapılan teslim ve hizmetler için yüklenilen ancak indirim konusu yapılamayan KDV’nin, ihracata isabet eden kısmı mükellefe iade edilebilmektedir. İade edilecek KDV hesabına, ihracatı yapılan mala ilişkin katlanılan normal alış ve giderlerin yanı sıra, genel giderler (amortismana tabi iktisadi kıymetler için yapılan harcamalar dahil) girmektedir. Söz konusu giderler nedeniyle yüklenilen KDV’nin ihraç edilen mala isabet eden kısmının uygun dağıtım anahtarlarıyla ayrıştırılarak doğru bir şekilde hesaplanması gerekmektedir. Uygulamada mükelleflerce çeşitli dağıtım anahtarları yardımıyla iade KDV’nin hesaplandığı görülmektedir. Bazı mükelleflerce, yurt içinde satışı yapılan mallara olan talebi artırmak amacıyla yapılan ve doğrudan yurt içindeki müşterileri hedef alan reklam harcamalarının; pazarlama, satış ve dağıtım gideri kapsamında doğrudan giderleştirilmek yerine genel üretim giderleri kapsamında değerlendirilerek dönem sonunda üretilen mamulün maliyetine eklendiği ve iade hakkı doğuran ihracat işlemi ile herhangi bir bağlantısı olmayan bu harcamaların, ihracı yapılan malın bünyesine sokularak böylelikle iade KDV hesabına konu edildiği görülmektedir.
Part of VAT that corresponds to the export can be returned to the tax-payer; such VAT is one of the actions leading to the right of return in the Value Added Tax Law and undertaken for the delivery and services performed within the exception arranged in the article 11/1-a of the same Law but not included in the reduction. Account of the VAT to be returned includes the general expenses (including the expenses performed for the economic assets subject to depreciation) as well as the normal purchasing and expenses borne with respect to the goods exported. The part of VAT undertaken due to such expenditures, which corresponds to the exported goods should be calculated properly by separating with suitable allocation keys. The VAT return is calculated by the tax-payers by means of various allocation keys in the practice. It is seen that the advertisement expenditures made in order to increase the demand for the goods domestically sold and directly targeting the domestic customers are evaluated within the scope of general manufacturing costs instead of being directly recognized as an expense within the scope of marketing, sales and distribution expenses, and added to the cost of the product manufactured at the end of the period; such expenditures which are not attributable to the export operation creating the right of return are associated with the product exported therefore they are included into the account of VAT return.