Ülkemizin içinde bulunduğu ekonomik kriz ortamı, işletmeler için aşılması zor finansman problemlerini de beraberinde getirmiştir. İşletmeler finansman problemlerinin çözümünde, maliyetinin çok yükselmesi nedeniyle yabancı kaynak arayışına gidememekte ve ya küçülme ya da bu da yeterli olmuyorsa işlerini terk etme noktasına kadar gelmektedirler. Bu çerçevede, işletmelerin finansman problemlerinin çözümünde en kolay, en az maliyetli ve dolayısıyla en etkin yollarından önde geleni üçüncü kişi ve kurumlardan olan alacakların sağlıklı bir şekilde izlenmesi ve zamanında tahsilinin sağlanması olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak ekonomik krizin bir diğer yansıması kendisini işletmelerde ve kredi kuruluşlarında alacakların tahsil hızı ve oranının gün geçtikçe azalması şeklinde göstermekte, buna bağlı olarak alacakların önemli bir kısmının tahsili ya imkansız ya da şüpheli hale gelmektedir. Bu nedenlerle mükelleflerce Vergi Usul Kanununun şüpheli hale gelen alacaklar için karşılık ayrılmasını düzenleyen 323’üncü maddesi çok daha fazla başvurulan bir madde haline gelmiştir.Yazımızın da konusunu söz konusu bu madde hükmü çerçevesinde şüpheli hale gelen alacaklar için karşılık ayrılmasının esasları ve karşılık ayrılması sırasında uygulamada ortaya çıkan bazı tereddütlerin çözümüne yönelik açıklamalar oluşturacaktır.