1991 yılında Maastricht Anlaşması ile üye devletlerin ekonomi ve para politikalarının tek elden yürütüleceği ve ortak bir para biriminin çıkarılacağı “Ekonomik ve Parasal Birlik” üzerinde tam bir anlaşmaya varılmış, söz konusu anlaşma ile birlikte, son olarak imzalanan Amsterdam Anlaşması ile de Ekonomik ve Parasal Birliğin en geç 1999 yılına kadar tamamlanması ve 2002 yılına kadar Avrupa’da “Euro” adı verilen tek bir para biriminin kullanılması öngörülmüştür. Euro, Avrupa Birliği üyesi 11 ülkenin (Almanya, Fransa, İtalya, İrlanda, Belçika, Lüksemburg, Hollanda, Avusturya, Finlandiya, İspanya ve Portekiz’in) bir araya gelerek oluşturdukları tek para sisteminin ve bu birlik üyesi ülkelerde kullanılacak yeni para biriminin adıdır. Euro’nun tek para sistemi olarak uygulama planı, üç aşamalı olarak gerçekleştirilmektedir. Bu aşamaları kısaca aşağıdaki gibi özetleyebiliriz; 1. Ocak 1998 - 1 Ocak 1999 tarihleri arasında, anlaşmalarla belirlenen kriterleri sağlayan ülkelerin para birliğine katılmaları kararlaştırılmıştır. Yunanistan Maastricht kriterlerini sağlayamadığından, Danimarka, İngiltere ve İsveç ise kendi istekleriyle para birliğine katılmamışlardır. 2. 1.1.1999 - 1.1.2002 tarihleri arasında ise Euro’nun nakit dışı tüm işlemlerde kullanılmaya başlanılması kararlaştırılmıştır. Banka ve finansal kuruluşlar Euro cinsinden borçlanmakta, portföylerini Euro cinsinden yatırımlarla değiştirmekte, yeni hizmet ve ürünler arz etmektedirler. Bu aşamada Euro banknotları piyasaya sürülmeyecektir. 3. 1.1.2002 tarihinden sonraki aşamada ise, Euro piyasalarda dolaşıma girecek, nakit veya diğer bütün işlemler Euro ile yapılacaktır. Ulusal paraların “Euro” ile değiştirilmesi için 6 ay geçiş süresi tanınarak, en geç 1 Temmuz 2002 tarihinde üye ülkelerin kendi banknotları tamamen tedavülden kaldırılacaktır.