İnternetin gelişimiyle birlikte, vergi sistemlerinin temellerini oluşturan “coğrafi yer” ve “fiziksel mevcudiyet” gibi kavramlar geçersiz hale gelmiştir. Faaliyetler ulus ötesi kimlik kazanmış ve coğrafi sınırlar anlamını kaybetmiştir. Elektronik ticaret tanımları, tanıma dahil edilen faaliyet veya işlem türüne ve bu faaliyetlerin / işlemlerin üzerinden gerçekleştirildiği iletişim teknolojisine göre farklılaşmakta olup; yapılan tanım, faaliyet veya işlem türüne göre geniş veya dar olabilmektedir(2). Elektronik ticaret, genel olarak bir ağ (network) üzerinden bilgisayarlar ve telekomünikasyon imkanları kullanılarak ticari işletmeler ve tüketiciler tarafından yapılan ve konusunu mal ve hizmetlerin oluşturduğu ticari işlemlerdir. Elektronik ticaret kapsamına giren işlemler: • Elektronik ortamda gerçekleşmektedir. • İki veya daha fazla taraf arasında mal ve hizmet alım-satımı ve tanıtımını kapsamaktadır. • Metin, ses ve görüntü gibi sayısal bilgilerin işlenmesi ve saklanması temeline dayanmaktadır. • Ticari bir işlem veya ticari işlemi destekleyecek niteliktedir. Elektronik ortamda yapılan işlemler;girişimcinin servis sağlayıcısının ve tüketicinin fiziksel olarak nerede olduklarına bağlı olmadığından; alıcı ve satıcıların belirlenememesine ve dolayısıyla vergi gelirlerinde azalmaya neden olmaktadır. Bu çalışmada elektronik ticaretin vergilendirilmesi konusunda karşılaşılan sorunlar; gelirin elde edildiği yer, gelirin niteliği, matrahın saptanması ve diğer sorunlar başlıkları altında incelenecek; elektronik ticaret konusunda OECD ve Avrupa Birliği yaklaşımları sergilenecektir.