Zamanaşımı, hukukta hakların kazanılması veya kaybedilmesi açısından önemli bir müessesedir. Vergi hukukunda ise vergilendirme ile ilgili yapılacak olan işlemlerin geçerliliği açısından bu işlemlerin tarafları olan mükellef ve mali idare açısından da önem arz etmektedir. Zamanaşımının ihdas edilmesinin çeşitli nedenleri bulunmakla birlikte vergi hukukunda zamanaşımının kabul edilmesindeki başlıca neden kamu yararıdır. Vergi hukukunda zamanaşımına ilişkin olarak tarh ve tahsil zamanaşımı olarak iki tür zamanaşımı mevcuttur. Tarh zamanaşımı kural olarak vergi alacağının doğduğu takvim yılını izleyen yılın başından başlayarak 5 yıl olarak belirlenmiştir. Bu genel beş yıllık kurala rağmen çeşitli vergi kanunlarında istisnai olan düzenlemelere de yer verilmiştir. Verginin yasallığı ilkesinin bir sonucu olarak var olan zamanaşımı müessesine ilişkin olarak; zamanaşımı süresi, zamanaşımı kesen ve durduran sebepler ile kesilme ve durma sonrası zamanaşımının ne zaman başlayacağı veya kaldığı yerden devam edeceğine ilişkin düzenlemelerin açık ve anlaşılır olması verginin belirliliği ilkesine açısından önem arz etmektedir.
Limitation is an important institution in terms of earning or losing rights in law. In tax law, it is also important for the taxpayers who are parties to these transactions and the financial administration in terms of the validity of the transactions to be made concerning taxation. There are several reasons for the creation of limitation; however, the main reason for adopting limitation in tax law is public benefit. In tax law, there are two types of limitations. These are assessment limitation and collection limitation. As a rule, assessment limitation has been determined as 5 years starting from the beginning of the year following the calendar year in which the tax receivable arises. Despite this general five-year rule, exceptional regulations have also been included in various tax laws. As a consequence of the legality of the tax, regarding the existing institution of limitation; it is important in terms of the principle of the specificity of tax that the regulations regarding the period of limitation, reasons for interrupting and stopping limitation as well as when the limitation begins following interruption and stopping must be clear and comprehensible.